Masum yalanlara izin varmý ?

[ConFiDant]

Masum yalanlara izin var mý?

AHMED ÞAHÝN

Meþhur bir söz vardýr:

Ýnsana sadakat yaraþýr, görse de ikrah.

Yardýmcýsýdýr doðrularýn Hazret-i Allah.

Bir okuyucum için dünür gitmiþler. Talip olduklarý aileye çocuðun durumunu hiç abartmadan anlatmýþlar. “Maddi durumu þu, manevi durumu bu…” demiþler. Olan ne ise onu artýrmadan, eksiltmeden nakletmiþler. Anlaþýlan muhatap da anlayýþlý biri imiþ. “Madem siz doðruyu söylediniz. Durumu hiç abartmadýnýz. Öyle ise ben de hayýr demiyorum. Böyle doðru konuþan insanlarla akrabalýk kurulabilir.” diyorum diyerek iþi tatlýya baðlamýþlar.

Hazret-i Allah doðrularýn yardýmcýsýdýr. Yeter ki insan yanýlýp da doðruluktan vazgeçmesin, yalana, mübalaðaya baþvurma gereði duymasýn. Size bu konuyla ilgili bir tarihî olay arzedeyim izin verirseniz.

Ýslâm büyüklerinden Þuayb bin Harb, Horasanlý bir âlimdir. Tahsil için geldiði Medine’de kalmýþ, geriye bir daha dönmemiþtir. Bir ara Medine’de kendisi için bir dünürlük sözkonusu olunca yakýnlarýna þöyle söyler:

- Benim maddî - manevî durumumu biliyorsunuz, sakýn abartmayýn, ne isem onu anlatýn. Beni bu halimle bilsinler, sonunda bir sürprizle karþýlaþmasýnlar.

Gariptir ki Þuayb biraz sert sözlü, haþin mizaçlý biriymiþ. Bunu da nazara vermeyi istemiþ. Nitekim kýz evindeki konuþma sýrasýnda kendisi bizzat þöyle demiþ:

- Benim mizacým serttir. Yanlýþý görürsem hemen hatýrlatýrým, tekrar edilirse pek hoþ karþýlamam. Sabrýmýn fazla olduðu söylenemez. Beni böyle bilin.

Talip olduðu haným ise ondan geri kalmamýþ. O da þöyle karþýlýk vermiþ:

- Ben de çenesi düþük, huyu kötü bir kadýným. Sýrasý gelince taþý gediðine koyar, lafýmý söylerim. Beni de sessiz biri sanmayýn. Bunun üzerine Þuayb bin Harb þu ibretli cevabý verir:

- Ben sizi söylediðiniz þekilde kabul ediyorum. Þayet söylediðiniz gibi iseniz, kendinizi medhetmediniz, doðruyu söylediniz. Doðruyu söyleyen ise býrakýlmaz. Söylediðiniz gibi deðil de tevazu için böyle konuþmuþsanýz zaten siz iyi insansýnýz. Ýyilerle elbette kolay geçinilir. Her iki halde de ben evet diyorum.

Bu evlilik mesud ve bahtiyar þekilde sürer. Bir gün Þuayb rüyasýnda Efendimiz’i (sav) görür. Efendimiz, Þuayb’a þöyle hitapta bulunur:

- Gel bakalým doðru sözlü, muttaki Þuayb!

Kaynak Zaman \ Ailem dergisi