AegeaN BluE Posted October 23, 2006 Share Posted October 23, 2006 Özdemir Asaf (1923 - 1981) Asıl adı Halit Özdemir Arun'dur. İlk ve ortaöğreniminin bir bölümünü Galatasaray Lisesi'nde yaptı. 1942 yılında Kabataş Erkek Lisesi'nden mezun oldu. İstanbul Üniversitesi'nde, önce Hukuk Fakültesi'ne, sonra İktisat Fakültesi ve Gazetecilik Enstitüsü'ne devam ettiyse de 1947'de yüksek öğrenimini yarıda bıraktı. Bir süre sigorta prodüktörlüğü yaptı. 'Zaman' ve 'Tanin' gazetelerinde çevirmen olarak çalıştı. İlk yazısı 1939'da 'Servetifünun-Uyanış' dergisinde çıktı. 1951'de Sanat Basımevi'ni kurarak matbaacılık yaş***** girdi. Kendi şiir kitaplarını bastı. 1955'te Yuvarlak Masa Yayınları'nı kurdu. İkilikler ve dörtlüklerden oluşan ilk şiirlerinde yoğun bir söyleyiş özelliği göze çarpar. İnsan toplum ilişkilerine yönelik temaları konu edinerek düşündürücü bir şiir evreni kurmuştur. Duygu ve düşünce yoğunluğuyla birlikte, alay ve taşlama şiirine egemen olan öğelerdir. İnsan ilişkilerinin toplumsal ve bireysel yanlarını sen ben ikileminde vermiştir. Çok kullandığı sevgi, ayrılık, ölüm temaları, son dönem şiirlerinde giderek yerini kaçış ve umutsuzluğun tedirginliğine bırakmıştır. Şiirin bir görüşü yansıtması, bir iletisinin olması düşüncesinden yola çıkmıştır. Yuvarlağın Köşeleri kitabında şiirin ve yazarın işlevi konusundaki görüşlerini dile getirmiştir. Batı şiiri ve geleneksel Türk şiirinden yararlanarak verdiği bileşim sanatını zenginleştirip geliştirmiştir. Yapıtları Dünya Kaçtı Gözüme (1955) Sen Sen Sen (1956) Bir Kapı Önünde (1957) Yuvarlağın Köşeleri (1961) Yumuşaklıklar Değil (1962) Nasılsın (1970) Çiçekleri Yemeyin (1975) Yalnızlık Paylaşılmaz (1978) Bir Kapı Önünde (1982, toplu şiirleri 1, ölümünden sonra) Yalnızlık Paylaşılmaz (1982, toplu şiirleri 2, ölümünden sonra) Benden Sonra Mutluluk (1983, yayınlanmamış şiirleri, ölümünden sonra) ŞİİRLERİ Aşk Bir Şeyin Adı Biri Çırılçıplak Düello Evrensel Ballad Geldim Kalan Kalmak Türküsü Kelimeler Kendisini Unutmuş Kocaman Kolay Lavinia Noktasız Sana Şiir Öğüt Yalın Yuvarlağın Köşeleri bir ufak şiirini de ekleyelim tam olsun Günler geçiyor, sanki şakacıktan Gidiyorlar mı geliyorlar mı Belli değil Düşekalka mırıldanmalarla Ölüyorlar mı yaşıyorlarmı Belli değil Özdemir Asaf siz de elinizde olan yapıtlarını eklerseniz sevinirim... Link to comment Share on other sites More sharing options...
Kardelen Posted August 5, 2007 Share Posted August 5, 2007 Kelimeler... Kelimeler... Kelimeler...KELİMELER... KELİMELER... Yarıda kalmış aşklarının hesapları içinde Denizlere açıldı içimizden biri Niçin gittiğini söylemeden. Doyulmamış arzularla doluydu yelkenleri. Yıpranmış kelimelerin verdiği güvenden. Bulacak sanıyordu yenilikleri. Her an bir yeni su vardı, Her yeni suda bir yeni an. Deniz, dalgalarıyla gösteriyordu dışından Yaşananla düşünülenler arasındaki farkı. Bitmeyordu köpüklerle renkler Bir başka damlada, bir başka ışıkta başlamadan. Gözlerinin önünde bir oyun,ardında bir oyun. Dışında ne varsa yeni, ne varsa gerçek. Yeni manzaralarla gelen yeni duygular Hani, eski keLimelerle olmasa İnsanın ömrünce devam edecek. Gözlerin önünde bir oyun, ardında bir oyun. Anladı, ölmekle yaşamanın birleştiği noktada Yeni rüzgârlarla esen yeni korkulara Yeniliklerini bağışlamayan kelimelerin Nasıl düşman sığınaklar halinde direndiğini. Anladı, bütün olmuşlarla olanların Ve bütün olacakların O kelimelerin içinde Kendisine varmadan eskidiğini Özdemir Asaf Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Archived
This topic is now archived and is closed to further replies.