volkanyalcin Posted April 25, 2008 Share Posted April 25, 2008 Sevgili Arkadaşlar Elin ingilizi Anzak'ı gelip memleketimizde kamplar kurup şehitlerini anmak için bekliyorlar. Biz ise senede birgün Eh işte kıvamında hatırlamaktayız. Oda işimize gelirse Neden böyle oluyor , çokmu çalışıyoruz , yoksa önemsemiyormuyuz. Bu Garibanlar Gövdelerini kurşunlara siper ederek bize bu mirası bıraktılar ama biz ufak bi lutufta bile bulunmaktan aciziz LÜTFEN Bu insanlara bizde nasıl tarihimize ecdadımıza nasıl sahip çıkıyoruz gösterelim Bu özel günleri unutmayalım , tarihimizi unutmayalım Link to comment Share on other sites More sharing options...
thebyrex Posted April 26, 2008 Share Posted April 26, 2008 biz ordaydık 25 nisan anzak günü değil 57 alay ın(Dünya savaş tarihinin en kahraman birliği) günüdür binlerce izci 22 nisan 26 nisan da ordaydı ÇANAKKALE 57. ALAY MİLLİ BİLİNÇ KAMPI “Tulumunun içinde uyuyan izci uyku haliyle matın üstünden kaymış ve baş tarafı toprağa çıkmıştı. Yanağı topraktaydı. Yanağının hemen bir karış ilerisinde ise dedesine ait bir kemik toprağın üstünde duruyordu.” İzci o kadar güzel uyuyordu ki uyandırıp çekmeye kıyamadım. Bu manzara kayıt edilmeliydi, tarihi bir andı. Hangi Milletin çocuğu bir insan kemiğinin yanında huzur içinde uyuyabilirdi? Hangi Milletin dedesi kendisini torununa bu kadar çok sevdirebilirdi. Hangi Millet Korkusuzdur. Hangi Millet… Bir an aklıma tv programı hazırlarken rastladığım bir cümle geldi. Batılı bir yazar diyordu ki satırlarında. “Türkleri ölümle korkutamazsınız, onlar ölmek için yaşarlar.” Link to comment Share on other sites More sharing options...
volkanyalcin Posted April 26, 2008 Author Share Posted April 26, 2008 biz ordaydık 25 nisan anzak günü değil 57 alay ın(Dünya savaş tarihinin en kahraman birliği) günüdür binlerce izci 22 nisan 26 nisan da ordaydı ÇANAKKALE 57. ALAY MİLLİ BİLİNÇ KAMPI “Tulumunun içinde uyuyan izci uyku haliyle matın üstünden kaymış ve baş tarafı toprağa çıkmıştı. Yanağı topraktaydı. Yanağının hemen bir karış ilerisinde ise dedesine ait bir kemik toprağın üstünde duruyordu.” İzci o kadar güzel uyuyordu ki uyandırıp çekmeye kıyamadım. Bu manzara kayıt edilmeliydi, tarihi bir andı. Hangi Milletin çocuğu bir insan kemiğinin yanında huzur içinde uyuyabilirdi? Hangi Milletin dedesi kendisini torununa bu kadar çok sevdirebilirdi. Hangi Millet Korkusuzdur. Hangi Millet… Bir an aklıma tv programı hazırlarken rastladığım bir cümle geldi. Batılı bir yazar diyordu ki satırlarında. “Türkleri ölümle korkutamazsınız, onlar ölmek için yaşarlar.” işte olması gerekende bu zaten HEP BİRLİKTE DİYORUM Link to comment Share on other sites More sharing options...
fahri razi Posted April 26, 2008 Share Posted April 26, 2008 Onların hatırasını hiçbir zaman kalbimizden çıkarmayız.Bizim için bir gün değildir, hergün onların hatırası yad edilir.Her toplu veya münferid duada onların da adı geçer.Ama bu milletin tarihi onlarla doludur.Hiç birbirinden ayrılamayaz, et kemik gibi.Bir o kadar bu millet mütevazidir.Hiç büyütmez.Ana evladını sehit verir tek söz vatan sağolsun. Şimdi kendi kültürüne, diline, dinine, yabancılaş(tırıl)mış, kendini bulamamış olan bir şahıs nasıl onlarla manevi bir bağ kurup anabilir?Ne mutlu onların adı anılınca gerçekten kalbi titreyip gözleri yaşaranlara... Link to comment Share on other sites More sharing options...
muan Posted April 26, 2008 Share Posted April 26, 2008 Öyle zaman icinden geciyoruz ki insanlarımız günlük ekmeklerini kazandılarmı şükür ediyorlar,elbette şükür edecegiz ama geçmişimizi gelecegimzi tehlike altına atan zihniyetler her gecen gün toplumsal zihniyetimizi köreltip, düşünmeyen bilmeyen duymayan vatandaşlar olmamızı istiyorlar.İşte bu yüzden sadece bizi bize düşürmeye calıştıklarından milletimiz onun başı bunun kıcı der dururken ne geçmişi hatırlama nede gelecegimize sahip cıkma cabasındalar Allah herkese yardım etsin ne diyeyim. Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Archived
This topic is now archived and is closed to further replies.