Jump to content

Düşlerini Bana Kiralar Mısın?


Bilinchard

Recommended Posts

200705261180176625t1692lr9.jpg

Sayfa no yok

Cilt no yok

Hane no yok

Yokların varlığında tam göbek bağından hiç yakalandın mı hayata

Bir de bir de babam olmalıydı değil mi?

Beni dövecek bir babam bile yok biliyor musun?

Nasırlı ellerinde şevkat arayacağım bir insan

Kimbilir, bayramlarda neler alır babalar çocuklarına

Unutmuşum, bayramlarınız da vardı sizin öyle değil mi, arifeleriniz

Bayramlarda temize çekilen dostluklar vardı sonra

Oysa ben kırık dökük ıslıklar ısmarlıyorum güneşe ve mehtaba

Yankısız, bestelenmemiş ve bestelenmeyecek serseri ıslıklar

Bir babam olsaydı belki yeterdi

Çocuk olurdum eskisi gibi, şımarırdım öylesine

Boşver abi...

Kimin neyine bayram, kimin neyine hediye

Baba kimin neyine abi

Sahi senin düşlerin vardır

Göremediğin rüyanın düşünü kurar mısın hiç

Ahmet bir düş görmüş geçenlerde

Köprü altında tanıştık, soğuk ve geç gelen bir gecede

Utanırken anlattı, anlatırken utandı.

Bir ip bağlamış gökkuşağına,

Bak ana diyormuş uçurtmamı gördün mü,

Ya uçurtmamın gölgesinde bilye oynayan çocukları.

Ahmet'in düşü işte...

Bana düşlerini kiralar mısın abi,

Bedava boyarım ayakkabılarını,

Bana düşlerini, düşlerini abi

Boşver, boşver...

Bak iyi parlayacak bu ayakkabılar,

En parlak ayakkabılarınla yürüyeceksin yaşama

Sen düşünme, sokaklar düşünsün beni,

Gazete manşetleri,

Üçüncü sayfa haberleri düşünsün,

İsimsiz bir damla gözyaşı düşünsün,

Sen beni düşünme, düşünme be abi...

Nasıl olsa ben,

olmayan ayakkabılarımın sıcaklığıyla basıyorum tüm kaldırımlara,

Olmasa da anne babası sokakların

Sokak çocuğuyum ben, sokak çocuğuyum...

Kazanılmadan kaybedilmiş bir geleceğin herhangi bir yerinde,

Ben sokak çocuğuyum abi,

Hani şu uçurtması gökyüzünde asılı kalan,

Bilyelerini rüyalarında unutan,

Oyuncaklarını masal kahramanlarına çaldıran çocuk varya,

İşte o benim, o benim abi, o benim abi.

Link to comment
Share on other sites

işte nefretimle sevgim arasında kalan memleket nefret ediyorum buraların üzerinde oynanan oyunlardan aç biilaç çöp karıştırmaya mahkum edilen insanlara yapılanlardan aklını yıkayıp dağa kovalayıp kardeşi kardeşe vurdurandan kalleşlik suyunda boğulanlardan seviyorum ölesiye son nefesime tek kalan kan damlama kadar azim etmeyi bilen zorluklara kalleşliklere mertçe kafa tutup iki lokma ekmeğe talim edip ailesine sahip çıkanların toprağına sanılıyorki herkes unuttu bitti dökülen kan bitmeyecek arkamızda bu kadar cana kana susamış köpek varken daha dün ölenlerimiz kelle hesabı ile sayanların memleketi olamaz burası olmayacak

geldikleri gibi gidecekler

Link to comment
Share on other sites

Archived

This topic is now archived and is closed to further replies.

  • Recently Browsing   0 members

    No registered users viewing this page.

×
×
  • Create New...