Jump to content

İki Seçeneğiniz Var...


tenekecezve

Recommended Posts

Az önce bana gelen bir mail. Hoşuma gitti paylaşmak istedim. Biraz hüzünlü film gibi bir hikaye...

Sevgili Dostlar,

Ne yapardiniz?....karari siz verin. Komik bir cumle beklemeyin, cunku yok.

Yine de okuyun. Sorum su: Ayni karari siz verir miydiniz?

Okuma ve ogrenme zorlugu ceken cocuklara ozel egitim veren bir okul

icin bagis toplama yemeginde, cocuklardan birisinin babasi katilimcilar tarafindan

asla unutulmayacak bir konusma yapti. Okula ve kendini adamis

ogretmenleri kutladiktan sonra soyle bir soru sordu: 'Disardaki

etkenler tarafindanetkilenmedikce doga her seyi mukemmel bir sekil ve sirada yapiyor.

Ama yine de oglum Shay, diger cocuklarin ogrendikleri gibi

ogrenemiyor. Diger cocuklarin anlayabildikleri gibi anlayamiyor.

Oglumda dogal olmasi gerekenler seyler nerede?'

Bu soru karsisinda dinleyiciler sessiz kaldilar.

Baba devam etti. 'Ben inaniyorum ki, dunyaya fiziksel ve zeka engelli

Shay gibi bir cocuk geldiginde, gercek insan dogasi kendini gosterme

firsatini buluyor ve bu da insanlarin o cocuga davranis sekillerinde

kendini gosteriyor.'

Ve sonra asagidaki hikayeyi anlatmaya basladi:

Shay ve babasi bir gun parkta Shayin tanidigi birkac cocugun baseball oynadiklarini

gorduler. Shay sordu, 'Acaba oynamama izin verirler mi?'

Shay'in babasi cogu cocugun Shay gibi bir cocugun takimlarinda

oynamasini istemeyeceklerini ama ayni zamanda eger ogluna izin

verirlerse oglunun o cok ihtiyacini duydugu, engellerine ragmen

baskalari tarafindan kabul edilmenin ozguveni ve sahiplenme duygusunu

verecegini de biliyordu.

Shay'in babasi cocuklardan birinin yanina yaklasti ve (fazla birsey beklemeyerek)

Shay in oynayip oynayamayacagini sordu. Cocuk soyle danisabilecegi

birilerine bakti ve sonra 'Su anda 6 sayi gerideyiz ve oyun

sekizinci turunda. Herhalde takima girebilir ben de onu dokuzuncu turda

vurucu olarak sokmaya calisirim' dedi.

Shay buyuk bir gayretle takimin yanina gitti ve yuzunde kocaman bir gulumseme

ile takim t-shirtini giydi. Babasi gozunde yas, kalbi sicak duygularla dolu

onu izledi. Cocuklar oglunun kabul edilmesinden dolayi babanin

mutlulugunu gorduler. Sekizinci turun sonunda Shay'in takimi birkac puan kazandi

ama hala 3 sayi gerideydi. Dokuzuncu turun basinda Shay eldiveni eline

gecirdi ve sag acik sahaya cikti. Ona dogru hic top isabet

etmemesine ragmen oyunda olmaktan son derece mutluydu ve babasi ona

tribunlerden el salladigini gordugunde yuzunde kocaman bir gulumseme vardi.

Dokuzuncu turun sonunda Shay'in takimi yine puan kazandi. Simdi

butun kaleler doluydu, oyunu kazanma sansi ortaya cikmisti ve topa

vurma sirasi Shay'e gelmisti.

Bu noktada Shay'in vurucu olmasina izin vererek oyunu kaybetme

riskini mi almaliydilar? Sasirtici bir hamleyle Shay'e sopayi verdiler. Herkes

topa isabet ettirme sansinin sifir oldugunu biliyorlardi cunku

birakin topa vurmayi Shay sopayi bile elinde tutmasini bilmiyordu.

Ama Shay sahaya ciktiginda top atici, diger takimin kazanma sanslarini bir

kenara birakarak Shay'e bu firsati tanidiklarini gorunce birkac adim

one giderek yumusak bir sekilde topu Shay'e dogru firlatti. Ilk topa Shay zorlukla

sopayi savurdu ama iskaladi. Atici tekrar birkac adim one dogru

geldi ve topu yine yumusak bir sekilde Shay'e dogru

atti. Shay sopayi savurdu ve hafifce topa dokunarak yere aticiya dogru vurdu.

Oyun simdi bitecekti. Atici topu yerden aldi ve ilk kaledeki adamina kolaylikla

atabilecek ve Shay'i sobeleyerek oyunu bitirebilecekti.

Ama atici topu aldi ve ilk kaledeki adaminin basinin uzerinden

diger takim arkadaslarinin erisemeyecegi yere firlatti.

Tribunlerdeki herkes ve iki takimda bagirmaya basladilar, 'Shay, ilk kaleye

kos, ilk kaleye kos!'

Shay hayatinda hic bu kadar uzaga kosmamisti ama ilk kaleye gidebildi.

Saskinliktan buyumus gozleriyle yere coktu.

Herkes bagirmaya devam etti, 'Ikinci kaleye kos,

ikinci kaleye kos'

Nefes nefese Shay zorlukla ikinci kaleye kosabildi.

Shay ikinci kaleye geldigi sirada acik sahada diger takimdan biri topu almisti ... takimin

en kucugu olan bu cocuk kahraman olma sansini elinde tutuyordu.

Topu ikinci kaledeki adamina atabilirdi ama top aticisinin niyetini anladigindan o

da kasitli olarak topu ucuncu kaledeki arkadasinin basinin uzerinden atti.

Herkes bagiriyordu, 'Shay, Shay, Shay, butun yolu kos Shay'

Karsi takimdan birinin yardim ederek onu ucuncu kaleye dogru

dondurmesiyle Shay ucuncu kaleye kosabildi, 'Ucuncuye kos! Shay, ucuncuye kos!'

Shay ucuncuye gelirken diger takimdaki cocuklar ve seyirciler ayaga kalkmislardi ve bagiriyorlardi, 'Shay, hepsini kos! Hepsini kos!' Shay hepsini kostu ve oyunu takimi icin kazanan bir kahraman olarak

herkes tarafindan alkislandi.

'O gun', dedi babasi, gozlerinden yaslar asagiya dogru suzulerek, 'iki takimdaki cocuklar da dunyaya bir parca sevgi ve insanlik getirmeyi basardilar'.

Shay bir sonraki yaza yetisemedi. O kis oldu. Bir kahraman oldugunu ve babasini mutlu ettigini, ve eve geldiginde annesinin de gozyaslari icinde onu kucakladigini asla unutmadi.

Son NOKTA: E-mail ile hic dusunmeden binlerce fikra yolluyoruz, ama hayattaki secimler konusunda mesaj oldugunda insanlar tereddut ediyorlar.

Bunu size yollayan kisi hepimizin bir farklilik yaratabilecegimiz inancini tasiyor.

Hepimizin her gun binlerce firsati olabiliyor 'dogal olan seyleri' gerceklestirmek icin.

Bilgin bir adam bir zamanlar demiski: her toplum, kendilerinden daha az sansli olanlara nasil davrandigiyla degerlendirilir.

Simdi iki seceneginiz var:

1. Uzun diye yazıyı okumadan es geçmek

2. Okuyup tavsiyede bulunmak

Link to comment
Share on other sites

Bazen yapmamız gerekenleri bildiğimiz halde kabalığa vurup yapmayız ve es geçeriz. Bu yazı da; kısaca "eeehhh" dediğimiz şeyleri 'Aslında yapsak güzel olmaz mıydı?' sorusuna yanıt bence! Öğrenecek daha çok şeyimiz var!

Link to comment
Share on other sites

Archived

This topic is now archived and is closed to further replies.

  • Recently Browsing   0 members

    No registered users viewing this page.

×
×
  • Create New...