mavi_siyah Posted February 12, 2007 Share Posted February 12, 2007 ÇOCUK YÜREKLİM çocuk yüreklim gel sar beni ardışık benliğinle iklimin kimliğinde ellerin olsun gözlerim al,getir beni ötelere huzurun mutlu köşelerine gözlerin gibi neşe saçsın etraf güneş ışıl ışıl parıldasın yesilinde kır çiceği alanlarda... özgürce sebebi ola alışların yıkılan kentlerin bırakıtlığında sırra kadem basma kabul et benim gerçeğimi ben,seni kabul ettim hicap dolu geçmiş satırlarında korkma benden tut ellerimi şarkını özletme nağmesiyle notasıyla hayatın sonuna varana kadar beklenmektesin ülkenin ezilmiş topraklarında yeşillikler yok artık eskisi gibi sen gittin gideli ülkemden sırma saçlı değil ağaçlar etraf kokmuyor çicekçen sensiz alevleşiyor hüznün mavisi siyahı yaşıyor bütün sahil hayatımı getir gözlerimi ve kalbimi unutma beni bu ellerde sensizlik çoraklığıdır ömrün yağmursuz kuruyan toprağına ülke ülke bölgemin yeşiline özlem duyulan çevrenin özlemi de içten olur yağmur beyazı sesin alacalı şimdisinden bir kurtuluştur umudun akı sürülüyordur yokuş altı yeniler eskilerin tazenliğinden uzak anıların savrukça yeniliğinde toparlanamıyor hiçbir şey sensizlikte fırtınalar,ah yok mu dağıtan şimşek karalayan karamsı hoşnuzsuluk yaşarken yalnızlık üstüne yalnızlık inşa ediyor çok yalnızım hükümsüzdür benliğim gözlerimde hicran kırmızısı ömrüm yarılanmış bahar üstüne sonbahardır bugün geçmek bilmeyen anlarda anlığına hüznü sığdırmışsın kurtulamazsın 'ben'in dehlizlerinden zaman kelepçe gibidir kalbinde tutup da çekemediğin gözlerinin hayalinde infaz edilen gözlerini yarını yaşatan kimliğimde geçer mi bu hüznün kederi sen varsın diyeydi bahar artık sonu yaşıyor matemine küskün kalender bakışlı martıların uzak ötelere göçüyorlar uzak ötelerdeki sevgilerden habersiz tek kaldım bir martının gözyaşlarında denizin kabartısına damlıyor gözyaşlarım deniz mahsun ben suskun devingen davranışlar eller titrerken Boğaz'a misafir olan yunusun nefessiz gölgesinde kaderim etrafın sessizliğinde yabanı yaşadığım sensizlik ah ki ah n'olacak sorularında aklım,benliğim cevap arayan mantığım yaralı kalbim ve gölgesin saklandığım ey koca çınar ağacı benim varlığımı yaşarken varlığını yaşayamayan derbederim varsın bilin ki mutsuz bir derbederim akş***** hazırlanan gecenin masum ve ürkek güverciniyim kanat çırpmayı unuttum ne zamandır burada kalabilir miyim insanlardan uzak bir günlükte olsa huzur niyetine sizinleyim... hayat acısıyla tatlısıyla neler öğretmedi ki vurulan serçenin can çekisini titreyen balığın son sularında gülümsemesini en korkuncu özgürlüğün yalnızlaştırılmasını... hayat mıydı uzun viraj yoksa insanların yolsallığı mıydı bunca varış her hayat ikliminde bir yaralı ceylan oluyordu yaşayayanların ölümlülüğünde ve ölümsüz tabya hiç bu kadar yalnız kalmamıştı kızıl pembe sabahların uzaklığında bedevi sessizliğindeydi çöl kırmızısı öksüz gözler Mavi_Siyah (DİNER MİRZALİ) Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Archived
This topic is now archived and is closed to further replies.